Έπου θεώ, Νόμω πείθου, Θεούς σέβου, Γονείς αίδου, Γνώθι μαθών, Ήττο υπό δικαίου, Ακούσας νόει, Σεαυτόν ίσθι, Γαμείν μέλλε, Καιρόν γνώθι, Φρόνει θνητά, Ξένος ών ίσθι, Εστίαν τίμα, Άρχε σεαυτού, Φίλοις βοήθει, Θυμού κράτει, Πρόνοιαν τίμα, Φρόνησιν άσκει, Όρκω μή χρώ, Φιλίαν αγάπα, Δόξαν δίωκε, Παιδείας αντέχου, Ψέγε μηδένα, Επαίνει αρετήν, Σοφίαν ζήλου, Καλόν εύ λέγε, Πράττε δίκαια, Ευγένειαν άσκει, Φίλους ευνόει, Εχθρούς αμύνου, Κακίας απέχου, Κοινός γίνου, Ελπίδα αίνει, Φυλακή πρόσεχε, Φθονεί μηδένι, Ευεργεσίας τίμα, Ο μέλλεις δός, Τέχνη χρώ, Υφορώ μηδένα, Λαβών αποδός, Ήθος δοκίμαζε, Σοφοίς χρώ, Έυχου δυνατά, Φόνου απέχου, Γνούς πράττε, Φιλόσοφος γίνου, Όσια κρίνε, Ευλόγει πάντας, Διαβολήν μίσει, Δόλον φοβού, Έχων χαρίζου, Υιούς παίδευε, Πάσιν αρμόζου, Ικέτας αίδου, Ύβριν μίσει, Όρα τό μέλλον, Χρόνου φείδου, Μηδέν άγαν, Μέτρον άριστον, Φίλω χαρίζου, Ίδια φύλαττε, Άκουε πάντα, Αλλοτρίων απέχου, Έυφημος ίσθι, Δικαίως κτώ, Αγαθούς τίμα, Κριτήν γνώθι, Γάμους κράτει, Τύχην νόμιζε, Εγγυήν φεύγε, Απλώς διαλέγου, Ομοίοις χρώ, Δαπανών άρχου, Κτώμενος ήδου, Αισχύνην σέβου, Χάριν εκτέλει, Ευτυχίαν εύχου, Τύχην στέργε, Εργάζου κτητά, Ακούων όρα, Παίς όν κόσμιος ίσθι, Γλώτταν ίσχε, Όνειδος έχθαιρε, Κρίνε δίκαια, Ύβριν αμύνου, Αιτίω παρόντα, Χρώ χρήμασιν, Λέγε ειδώς, Φθιμένους μή αδίκει, Αλύπος βίου, Ομίλει πράως, Φιλοφρόνει πάσιν, Ευγνώμων γίνου, Γυναικός άρχε, Ηδονής κραττείν, Υιοίς μη κατάρω, Σεαυτόν εύ ποίει, Ευπροσήγορος γίνου, Πίνων άρμοζε, Μελέτει τό πάν, Μή θρασύνου, Βουλεύου χρόνω, Πόνει μετ΄ ευκλείας, Πράττε συντόμως, Αποκρίνου έν καιρό, Έριν μίσει, Πρεσβύτης εύλογος, Ηβών εγκρατής, Ατυχούντι συνάχθου, Οφθαλμού κράτει, Ομόνοιαν δίωκε, Άρρητον κρύπτε, Τό κρατούν φοβού, φιλίαν φύλαττε, Καιρόν προσδέχου, Έχθρας διέλυε, Τό συμφέρον θηρώ, Ευφημίαν άσκει, Γήρας προσδέχου, Απέχθειαν φεύγε, Επί ρώμη μή καυχώ, Πλούτει δικαίως, Δόξαν μή λείπε, Κακίαν μίσει, Κινδύνευε φρονίμως, Πλούτω απίστει, Χρησμούς θαύμαζε, Απόντι μή μάχου, Μανθάνων μή κάμνε, Σεαυτόν αίδου, Ούς τρέφεις αγάπα, Μή άρχε υβρίζειν, Επαγγέλου μηδενί, Τελεύτα άλυπος, Πρεσβύτερον αίδου, Χαρίζου αβλαβώς, Νεώτερον δίδασκε, Τύχη μή πίστευε, Μή επί παντί λυπού, Επί νεκρώ μή γέλα, Εύ πάσχε ώς θνητός, Βίας μή έχου, Έξ ευγενών γέννα, Μέσος δίκαιος, Τώ βίω μή άχθου, Πέρας επιτελεί μή αποδειλιών, Φειδόμενος μή λείπε, Αδωροδόκητος δίκαζε, Προγόνους στεφάνου, Αμαρτάνων μετανόει, Πράττε αμετανοήτως, Θνήσκε υπέρ πατρίδος.

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Τα ορθόδοξα συγχωροχάρτια


Συγχωροχάρτια διαφόρων εκδόσεων και Πατριαρχών.

Δυστυχώς αυτοί που κόπτονται ότι είναι διάδοχοι των Αποστόλων του Χριστού, ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Ανταγωνιζόμενοι τους Παπικούς στην βλάσφημη ανοησία ότι δήθεν μπορούν να συγχωρούν αμαρτίες, έφτασαν στο σημείο να το... "βεβαιώνουν" και γραπτώς!!! Η έκδοση συγχωροχάρτων απο τους μέν και τους δέ, επέφερε κέρδη ούκ ολίγα, και όλα αυτά εις βάρος του αφελή και αμαθή λαού.


Ορθόδοξοι Πατριάρχες διεκδικούσαν με ζήλο το "προνόμιο" να συγχωρούν αμαρτίες ζωντανών αλλά.. και πεθαμένων!!! Μάλιστα "μπορούσαν" να συγχωρήσουν και αμαρτίες που επρόκειτο να διαπραχθούν στο μέλλον, και αυτό έναντι μεγάλης χρηματικής αμοιβής. Επειδή ήταν "πολλά τα λεφτά" που απεκόμιζαν απο τους πιστούς, μπήκε η διαμάχη ανάμεσα στα Πατριαρχεία Ιεροσολύμων και Κων/πόλεως για την αποκλειστικότητα αυτού του προνομίου. Για να λύσουν την διαφορά τους, συμφώνησαν, ο μέν Ιεροσολύμων να εκδίδει συγχωροχάρτια για ζωντανούς, ο δέ Κωνσταντινουπόλεως για πεθαμένους!!!

Ο μεταρρυθμιστής Λούθηρος, εναντιώθηκε στο συγχωροχαρτικό εξάμβλωμα της Παπικής εκκλησίας, και έκανε την μεταρρύθμιση, ενώ οι "αντιμεταρρυθμιστικοί" στην εν Τριδέντω Σύνοδο, τον καταδίκασαν με σκοπό να επαναβεβαιώσουν την "εκ Θεού" δύναμη των συγχωροχαρτιών. Μεγάλα εισοδήματα για τα ταμεία της εκκλησίας, και μεγάλος θησαυρός εμπορικής αλητείας. Πώς μπορούσε αυτό το θησαυροφυλάκιο να το αφήσει ανεκμετάλλευτο η Ορθόδοξη εκκλησία; Έτσι, το έτος 1727, η ορθόδοξη Σύνοδος  της Κωνσταντινούπολης συγκατέλεξε τα συγχωροχάρτια στους "Ιερούς όρους και τα δόγματα της Ανατολικής του Χριστού εκκλησίας" ορίζοντας ότι: "Την εξουσίαν υπέρ της αφέσεως των αμαρτιών εγγράφως διδομένην τοις ευσεβέσιν, η μέν Ανατολική του Χριστού Εκκλησία ονομάζει συγχωροχάρτια, Λατίνοι δέ ταύτα καλούσιν ιντουλκέντζας".

Και επειδή "το Πατριαρχικόν γαρ τούτο προνόμιον ιδιαίτατον, και κατ΄ ουδέν εις άλλον διαβαίνειν δύναται", με επίσημη πράξη ο Πατριάρχης συνιστά τους "επισκόπους" και "πνευματικούς", να περιορίζονται μόνο στις εξομολογήσεις και στις αφέσεις αμαρτιών, διότι γραφτά συγχωροχάρτια μόνο τα πατριαρχεία μπορούν να δίνουν.

Η "Εκκλησιαστική Ιστορία" μας πληροφορεί ότι, τα πρώτα ίχνη των επιστολών-συγχωροχαρτιών, έκαναν την εμφάνιση τους το έτος 1294, πιθανώς στις ημέρες του πάπα Βονιφατίου του Η'. Στην αρχή ήταν ως εξομολογητική επιστολή που μπορούσε κάποιος να λάβει συγχώρεση από τον Θεό. Αυτό όμως πήρε άλλη μορφή την ιγ΄εκατονταετηρίδα, και ο ιερέας δεν παρακαλεί πλέον τον Θεό για συγχώρεση αμαρτιών, αλλά αυτός ο ιερέας τον συγχωρεί, λέγοντας του, "ego te absolvo", δηλαδή, "εγώ σε συγχωρώ".

Με το σατανικό αυτό εφεύρημα του ιερατείου, ο δυστυχής λαός σχημάτιζε την αντίληψη ότι, αγοράζοντας με χρήματα κάποιο συγχωροχάρτι, απαλλασσόταν όχι μόνο από την τιμωρία, αλλά ακόμα και από αυτήν την ενοχή της αμαρτίας. Αυτή την αντίληψη καλλιεργούσαν επί αιώνες οι εκκλησίες Παπική και Ορθόδοξη. Το ότι ξέφυγαν τελείως από την Βιβλική αρχή, δεν υπάρχει αμφισβήτηση. Αυτοί είναι που θεωρούν "κοινό το Αίμα του Χριστού" και δεν το θεωρούν ως το μόνο μέσον καθαρισμού των αμαρτημάτων μας, ενώ μας το λέει ο Λόγος του Θεού δια στόματος Ιωάννου και όχι μόνο, ότι, "... το αίμα του Ιησού Χριστού... καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας" (Α΄ Ιωάννου: α΄7).

Βρισκόμενος τυχαία σε ορθόδοξη ιστοσελίδα, διάβασα την προσπάθεια τους να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα περί των συγχωροχαρτιών, παρουσιάζοντας τα, ναι μεν ως υπαρκτά, αλλά μόνο ως -δήθεν- λύσεως κατάρας και αφορισμού, ΟΧΙ ΩΣ ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ ΑΜΑΡΤΙΩΝ, όπως υποστηρίζουν. Αυτό με έκανε να ασχοληθώ με την έρευνα της αλήθειας για να την παρουσιάσω σε σένα φίλε αναγνώστη, με την ελπίδα ότι θα καταλάβεις πως οι ποιμένες σου σε πλανούν, και ότι πρέπει να επιστρέψεις στην αληθινή πίστη και στον μόνο Σωτήρα που μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες, στον ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ. Η Αγία Γραφή, που είναι ο γραπτός Λόγος του Θεού, μπορεί να σε οδηγήσει στην αλήθεια και σ΄Αυτόν που είπε: "Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι' εμού" (Ιωάννης: ιδ΄6), δηλαδή στο μόνο πρόσωπο που θέλει και μπορεί, στον Ιησού Χριστό. Εύχομαι να το κάνεις. Ο Θεός να είναι μαζί σου.   

Με αγάπη Χριστού
(και αναμονή για διάψευση από το ιερατείο των όσων γράφω)
Γιώργος Οικονομίδης
sporeas.gr

Σημείωση ιστολογίου: Το άρθρο και η φωτογραφία των συγχωρόχαρτων που το συνοδεύει έχουν αναδημοσιευθεί από την ιστοσελίδα www.athriskos.gr Λόγω του ότι δεν ήταν δυνατή η περαιτέρω η μεγέθυνση των φωτογραφιών απο εμένα, μπορείτε να επισκεφθείτε και τους αντίστοιχους συνδέσμους http://www.athriskos.gr/ http://www.sporeas.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια: